6.04.2012 (piątek)
W Wielki Piątek o godzinie 21:00 jako duszpasterstwo młodzieży przygotowaliśmy adorację Najświętszego Sakramentu (przy grobie Pańskim w Katedrze). W tym roku teksty przygotowane do adoracji zostały stworzone w oparciu o wypowiedzi ks. Jerzego Popiełuszki.
Teksty wykorzystane na adoracji
13.04.2012. (piątek)
Na spotkaniu duszpasterstwa obejrzeliśmy film o siostrze Pascalinie - sekretarce papieża Piusa XII. Obejrzeliśmy pierwszą część filmu, która przedstawiała historię życia wspomnianej zakonnicy, jej wstąpienie do zakonu, przyjęcie ślubów, późniejsze lata spędzone w klasztorze (w Zgromadzeniu Sióstr Szkolnych od Krzyża Świętego) i rozpoczęcie współpracy z nuncjuszem w Monachium, a późniejszym papieżem Piusem XII.
Siostra Pascalina urodziła się 1894 roku w jednej z miejscowości w Bawarii. Od dzieciństwa pragnęła wstąpić do zakonu (udało jej się to w wieku 19 lat; w filmie mogliśmy zobaczyć moment, w którym decyduje się na opuszczenie domu rodzinnego właśnie ze względu na swoje powołanie do życia w zakonie). Eugenio Maria Pacelli (później - papież Pius XII) spotkał siostrę Pascalinę w Monachium (był to rok 1917), podczas gdy w Niemczech toczyły się rozmowy na temat podpisania konkordatu. Siostra Pascalina początkowo zajmowała się przede wszystkim prowadzeniem domu, w którym mieszkał nuncjusz (zajmowała się kuchnią, dbała o porządek itd.), z czasem zaczęła również spisywać na maszynie wszystkie wypowiedzi nuncjusza, zajmowała się jego dokumentami związanymi z prowadzonymi przez niego działaniami, dodatkowo: zajmowała się również korespondencją Pacelliego. Jej służba w domu nuncjusza była regularnie "utrudniana" przez decyzje podejmowane przez siostrę przełożoną. Dzięki swojej determinacji, dobrej organizacji swojej pracy, oddanej posłudze, pilnym wykonywaniu wszystkich powierzonych jej obowiązków, zyskała zaufanie nuncjusza - towarzyszyła mu nieprzerwanie przez 40 lat (zaczynając od nuncjatury w Monachium, poprzez Berlin, kończąc na Rzymie). Historia pokazana w pierwszej części filmu dotyczy również wątków wojennych (podczas, gdy akcja filmu toczyła się w Monachium, pokazane były momenty walk ulicznych, demonstracji, walk różnych grup społecznych itd.).
20.04.2012 (piątek)
W ramach spotkania duszpasterstwa obejrzeliśmy drugą część filmu o siostrze Pascalinie. Ta część przedstawiała historię współpracy Piusa XII i siostry Pascalinie na terenie Watykanu. Bardzo ważny był motyw ochrony Żydów przed wywiezieniem ich do obozów koncentracyjnych (film przedstawiał moment, w którym papież podjął decyzję o zniesieniu klauzury w wielu zakonach żeńskich i męskich - tak, aby Żydzi mogli schronić się w obrębie zakonów); s. Pascalina organizowała pomoc od papieża dla potrzebujących (leki, opatrunki, wszelkiego rodzaju materiały, które mogłyby przydać się ofiarom wojny). Ze względu na problemy Niemców pojawiła się groźba zerwania konkordatu, który wynegocjował Eugenio Maria Pacelli jeszcze jako nuncjusz apostolski w Monachium. Siostra Pascalina została poproszona o radę w sprawie konkordatu (konkretnie: została poproszona o wyrażenie swojej opinii) - przy czytaniu dokumentu, na marginesach zapisała swoje spostrzeżenia lub uwagi. Kiedy ówczesny papież (Pius XI) otrzymał dokument i przeczytał zapiski znajdujące się na marginesach, był nimi zachwycony. Dzięki temu, siostra Pascalina otrzymała zgodę, aby pozostać na terenie Watykanu i posługiwać kardynałowi Pacelliemu. Siostra Pascalina była pierwszą zakonnicą (i pierwszą kobietą), która mogła zostać w Watykanie i tam wykonywać swoje zadania. Film w bardzo ciekawy sposób przedstawiał postać Piusa XII - przez bardzo wiele lat pojawiało się bardzo wiele kontrowersji w sprawie tego, jakie kroki podejmował papież (Pius XII był podejrzewany o współpracę z III Rzeszą; na filmie pokazane było, że bardzo wielu ludzi oczekiwało od papieża zabrania głosu w sprawie prześladowań na tle rasowym - papież nie zdecydował się na to, ponieważ bał się, że zabranie głosu w tej sprawie mogłoby przyczynić się do śmierci kolejnych ludzi - miało to swoje źródło w sytuacji zaistniałej w Holandii, ponieważ do Watykanu dotarła informacja, że po tym, jak biskup Utrechtu wystosował list dotyczący prześladowań, zginęło bardzo wielu ludzi). Film kończy się śmiercią Piusa XII - na łożu śmierci prosi on s. Pascalinę, aby opowiedziała ludziom historię o jego milczeniu (po jego śmierci starała się o to, aby został rozpoczęty proces jego beatyfikacji - w pewnym momencie proces ten został przerwany ze względu na różnego rodzaju protesty). Siostra Pascalina zmarła w 1983 roku.
27.04.2012. (piątek)
Na spotkaniu odwiedziły nas siostry Pasterzanki (s. Beata i s. Agnieszka). Siostry Pasterzanki odwiedziły nas już kiedyś (w czasie, kiedy przygotowywaliśmy się do jasełek). Poprzednim razem opowiadały nam o swoim zgromadzeniu, powołaniu i innych kwestiach z tym związanych. Dziś opowiedziały nam o postaci Maryi, jej posłannictwie - siostry podzieliły się z nami także swoimi doświadczeniami jeżeli chodzi o działalność Maryi w ich życiu osobistym. Na początku siostry puściły z głośników lednicową wersję psalmu ("Córka Króla") - poprosiły nas, abyśmy na małych karteczkach wypisali skojarzenia, które przychodzą nam do głowy w związku z odtwarzaną piosenką, związane z postacią Maryi. Siostry zachęcały nas do tego, aby znajdować czas na modlitwę przez wstawiennictwo Maryi. Proponowały nam, abyśmy dobrze wykorzystali ten wyjątkowy czas, jakim jest miesiąc maj (który w sposób szczególny poświęcony jest Maryi). Siostry przybliżyły nam postać Maryi w kontekście biblijnym - począwszy od Księdzi Rodzaju, skończywszy na Apokalipsie. Siostry odtworzyły nam słuchowisko - była to wypowiedź Jana Pawła II, który przekonywał o roli Maryi-Matki w życiu młodego człowieka. W międzyczasie bardzo chętnie nadrabialiśmy z siostrami ten czas, w którym nie mieliśmy kontaktu - okazało się, że mieliśmy bardzo, bardzo dużo rzeczy do opowiedzenia (wracaliśmy do wszystkich tych spraw, które zdarzyły się od czasu naszego ostatniego spotkania). Siostra Beata przyszła na nasze spotkanie w koszulce, którą dostawali uczestnicy Światowych Dni Młodzieży w Madrycie - to wywołało "temat rzekę", ponieważ osoby z naszego duszpasterstwa, które miały okazję wyjechać do Madrytu, z ogromną radością wróciły do wszystkich wspomnień z wyjazdu. Opowiedzieliśmy siostrom o naszych doświadczeniach z pobytu w stolicy Hiszpanii, a także o wszystkich śmiesznych sytuacjach, które nam się przydarzyły.
<< Nasze spotkania w marcu 2012 roku
Nasze spotkania w maju 2012 roku >>