Istnieją już zakładki "Archiwum wydarzeń" (w której są zebrane informacje na temat tego wszystkiego, co
działo się w ramach naszego duszpasterstwa w przeszłości) i "Nasze spotkania" (gdzie można znaleźć wpisy dotyczące
aktualnych spotkań). Ta podstrona powstała, aby w jednym miejscu zgromadzić informacje na temat tego, kto w ramach spotkań
był naszym gościem.
Siostry antoninki
W ramach jednego ze spotkań duszpasterstwa młodzieży naszymi gośćmi były
siostry ze Zgromadzenia Sióstr Opieki Społecznej św. Antoniego. Odwiedziła nas
siostra Bernadetta (na co dzień posługująca w Gdańskim Seminarium Duchownym),
a także siostra Miriam (która na terenie Katedry odpowiada między innymi za
koncerty organowe). Siostry opowiadały nam o swoim zgromadzeniu. Charyzmatem
Zgromadzenia Sióstr Opieki Społecznej św. Antoniego jest pomoc biednym, potrzebującym,
a także praca dla dobra Kościoła. Siotry prowadzą przedszkola, opiekują się osobami
starszymi, chorymi lub niepełnosprawnymi (zarówno w specjalnych ośrodkach, takich
jak domy opieki, ale także w ramach wizyt indywidualnych w domach osób chorych).
Siostry bardzo często pracują jako nauczycielki religii w szkołach (katechetki),
jako pielęgniarki, przedszkolanki, zachrystianki itd. Po okresie kilkuletniej formacji
odbywają się śluby wieczyste, na których ślubuje się czystość, ubóstwo i posłuszeństwo.
Zgromadzenie powstało w 1993 roku i zostało założone przez s. Innocentę Katarzynę
Rzadką. Należy ono do grupy zakonów franciszkańskich (jest oparte na regule
Trzeciego Zakonu Regularnego św. Franciszka z Asyżu). Na początku spotkania siostry
przekazały nam sporo ciekawych informacji na temat patrona Zgromadzenia, do którego należą.
Święty Antoni był franciszkaninem; był bardzo szanowanym kaznodzieją; zmarł w wyniku ciężkiej
choroby. Okazało się, że proces jego kanonizacji trwał najkrócej w historii Kościoła Katolickiego.
Jest on patronem rzeczy lub osób zagubionych. Na spotkaniu siostry pokazały nam w książeczkach do
nabożeństw modlitwy ku czci świętego Antoniego; natomiast na obrazkach, które siostry przyniosły
ze sobą, mogliśmy zobaczyć sposób przedstawienia świętego w sztuce.
Siostra Bernadetta i siosta Miriam opowiadały nam o tym, jak w swoim życiu odkryły
powołanie dod życia zakonnego. Obie siostry wspominały również o swoich codziennych
obowiązkach.
ks. Andrzej Kowalczyk
Jednym z gości, zaproszonych na spotkanie duszpasterstwa, był ks. Andrzej Kowalczyk.
Na co dzień ks. Andrzej Kowalczyk jest wykładowcą w Gdańskim Seminarium Duchownym (historia
zbawienia, Nowy Testament, wprowadzenie do Pisma świętego). Jest również autorem wielu
książek, artykułów i recenzji. Dodatkowo, jest moderatorem wspólnoty modlitewno-ewangelizacyjnej
(Marana-Tha). Ze względu na to, że ks. Andrzej Kowalczyk to również egzorcysta diecezjalny,
na naszym spotkaniu rozmawialiśmy o tym, jak wygląda "procedura" mianowania księdza na egzorcystę,
jak wygląda codzienna posługa w tym zakresie (a także: jak u osób przychodzących do księdza
egzorcysty odróżnić prawdziwe opętanie od choroby psychicznej). Ponadto: pytaliśmy, jak można
bronić się w dzisiejszym świecie bronić się przed złem i wszelkiego rodzaju zagrożeniami
duchowymi. W tym miejscu ks. Kowalczyk mówił o tym, jak wielką rolę odgrywa dbałość o to, aby
pozostać w stanie łaski uświęcającej, a także o sile modlitwy.
Ksiądz Andrzej Kowalczyk opowiadał nam również o tym, z jakimi przypadkami miał do czynienia
w ramach swojej posługi jako egzorcysta. Nasz gość zwrócił uwagę, jak
wiele zła może sprowadzić świadome (lub nieświadome) przywiązanie człowieka do magii (np. poprzez
korzystanie z różnego rodzaju kart itd.), okultyzmu, używanie symboli związanych np. ze środowiskami,
które czczą różne obce bóstwa, a które coraz częściej można spotkać we współczesnej kulturze masowej.
Na pewno dla wszystkich było to naprawdę bardzo cenne i ciekawe spotkanie, ponieważ bardzo, bardzo
poszerzyło naszą wiedzę.
ks. Jan Uchwat
Na jednym ze spotkań duszpasterstwa naszym gościem był ks. Jan Uchwat.
Na co dzień ks. Jan Uchwat jest wykładowcą w Gdańskim Seminarium Duchownym (teologia
moralna), a także prorektorem do spraw wychowania. Ze względu na to, że ks. Jan
kończył studia w zakresie teologii moralnej na jednym z hiszpańskich uniwersytetów,
opowiadał nam o Hiszpanii. Dużo uwagi zostało poświęcone szlakowi świętego Jakuba.
Jest to szlak prowadzący do znanej katedry w Santiago de Compostela (uważa się, że
właśnie tam znajduje się ciało św. Jakuba Apostoła - według tradycji, przekazywane jest,
że cało świętego zostało tam przetransportowane łodzią z innej części kraju). Szlak
świętego Jakuba istnieje już od przeszło 1000 lat i wciąż pojawia się ogromna rzesza
pielgrzymów, która podejmuje się wyruszenia w drogę do Santiago de Compostela. Bardzo
charakterystycznym znakiem, który symbolizuje wspomniany szlak, jest muszla świętego
Jakuba. Ks. Jan wspominał, że bardzo wielu znanych ludzi (świętych, władców itd.)
wyruszało w drogę tym szlakiem - byli to na przykład: Karol Wielki, św. Franciszek z
Asyżu, św. Ignacy Loyola, papież Jan XXIII. Ks. Jan opowiadał również o Hiszpanii, którą
mógł osobiście poznać podczas studiów. Wspominał, że w jednej z tamtejszych katedr udzielał
sakramentu pokuty i pojednania, przy czym na konfesjonałach (bodajże na zawieszonej karteczce)
umieszczone były informacje na temat tego, w jakich językach można przystąpić do spowiedzi
w danym konfesjonale. Prezentację i opowiadanie uzupełniły zdjęcia.
Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży
W ramach jednego z naszych piątkowych spotkań naszymi gośćmi
byli przedstawiciele Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży
(z Karolem - prezesem na czele). Dzięki temu mogliśmy poznać
główne cele tej grupy, zasady zakładania kolejnych oddziałów, szczegóły
dotyczące struktury i działania Stowarzyszenia; dzięki slajdom wyświetlanym
na rzutniku mieliśmy okazję zobaczyć godło Stowarzyszenia.
Karol opowiadał nam także o tym, jak powstawał KSM (przytoczył najważniejsze
fakty z historii Stowarzyszenia). Dowiedzieliśmy się także o akcjach
organizowanych przez KSM - np. o turniejach w piłkę nożną (w ramach KSM
istnieją również inne możliwości "wykazania się" jeżeli chodzi o sport),
przygotowywane są różnego rodzaju spotkania, kursy itd. Na terenie diecezji
o KSMie można
usłyszeć dzięki akcjom: "JP II w naszych sercach", drodze krzyżowej dla
młodzieży na Kalwarii Wejherowskiej, "Flaga w Twoim oknie", "Palma dla...".
Dodatkowo: w Stowarzyszeniu można również realizować swoje pasje poprzez
uczestnictwo we wspominanych grupach sportowych, w inicjatywach turystycznych
(czyli na przykład poprzez udział w organizowanych wyjazdach lub pielgrzymkach);
poprzez pomoc bliźnim (wszelkiego rodzaju akcje charytatywne na rzecz
potrzebujących) itd. Na koniec spotkania wywiązała się dłuższa, luźna
dyskusja na bardzo, bardzo różne tematy.
Jako duszpasterstwo mieliśmy okazję spotkać się z działalnością KSMu poprzez
uczestnictwo w drodze krzyżowej w Wejherowie (w roku 2010), a także poprzez udział
w zorganizowanym
wyjeździe do Madrytu na Światowe Dni Młodzieży (w roku 2011).
Siostry pasterzanki
Na jednym ze spotkań naszego duszpasterstwa (15.01.2010.) odwiedziły nas
siostry ze Zgromadzenia Służebnic Matki Dobrego Pasterza - siostra Beata i siostra Marta.
Siostry opowiadały nam o swoim zgromadzeniu, którego głównym charyzmatem jest pomoc
młodzieży (szczególnie młodzieży żeńskiej), która żyje w skrajnej niezgodności
z zasadami chrześcijańskiej moralności (np. ze względu na nałogi). W ramach realizacji tego
charyzmatu siostry prowadzą ośrodki wychowawczo-opiekuńcze. Oprócz tego, można również spotkać
przedszkola prowadzone przez pasterzanki (między innymi na terenie Gdańska). W wielu miastach
organizowane są rekolekcje. Zgromadzenie, do którego należą siostry, jest bezhabitowe
(wydało się nam to naprawdę ciekawe, ponieważ zdawaliśmy sobie sprawę, że część zakonów jest bezhabitowa,
jednak mimowolnie "zakon" i "habit" dla większości z nas nierozerwalnie szły ze sobą w parze, co jak się okazało
może być bardzo mylące). Świętami, którzy stanowią odgrywają bardzo ważną rolę w życiu tej wspólnoty,
są Maryja - Matka Dobrego Pasterza, św. Franciszek z Asyżu, św. Małgorzata z Kortony, a także św.
Józef Oblubieniec NMP. Siostry opowiedziały nam także o błogosławionym Honoracie Koźmińskim, który
założył ich Zgromadzenie. W młodości przeżył ogromny kryzys wiary, jakiś czas spędził w więzieniu
(był podejrzany o udział w spisku antyrządowym), jednak w wyniku usilnych modlitw jego matki, nastąpiło
jego nawrócenie; w 1853 roku przyjął święcenia kapłańskie w zakonie kapucynów (błogosławiony Honorat
Koźmiński był zachwycony ideałami, które propagował św. Franciszek z Asyżu).
Siostra Beata i siostra Marta opowiadały nam o swoich powszednich zajęciach / obowiązkach, a także o powołaniu,
o modlitwie (siostry opowiadały również o tym, jak każdego dnia, w określonych porach, spotykają się na wspólnej modlitwie),
o stopniach formacji, jakie trzeba przejść, aby przyjąć śluby wieczyste.
Na spotkaniu z siostrami odbyła się również próba do naszych jasełek. Spotkanie to odbyło się w okresie naszych przygotowań
do przedstawienia bożonarodzeniowego - dzięki temu, że siostry obejrzały naszą próbę, mogliśmy poprosić o dodatkowe wskazówki i porady,
ponieważ wcześniej nie było okazji, aby ktoś obiektywnie ocenił naszą pracę. Siostra Marta przyszła na nasz "oficjalny" występ, który
miał miejsce pod koniec stycznia 2010 roku. Natomiast z siostrą Beatą mieliśmy okazję spotkać się podczas wyjazdu maturzystów na Jasną
Górę (licealiści wyjeżdżający do Częstochowy mieli okazję poznać siostrę Beatę przy okazji serii katechez, które siostra Beata poprowadziła
w ich szkole).
Siostry pasterzanki (siostra Beata i siostra Agnieszka) odwiedziły nas również w maju 2011 roku - poprosiliśmy je o pomoc w przygotowaniu
spotkania maryjnego, które zaplanowaliśmy na maj (miesiąc, w którym szczególną uwagę poświęca się Maryi).